Stedum weet net niet te stunten tegen Zuidhorn

STEDUM- De laatste thuiswedstrijd van de competitie stond afgelopen zaterdag al weer voor de deur. En niet zo maar eentje. De ongenaakbare koploper Zuidhorn kwam naar ons sportpark(je). De ploeg die op 1 september van vorig jaar gelijkspeelde tegen Potetos en daarna alles wist te winnen. Met slechts 9 tegendoelpunten en maarliefst 95 gescoorde doelpunten. De koploper heeft een ploeg met een mix van ervaring en jeugdig talent. Vooraf was Zuidhorn de gedoodverfde kampioenskandidaat en dat heeft men meer dan waar gemaakt. In plaats van een bosje bloemen was besloten om de ploeg te feliciteren met een kratje bier, daar waar de gemiddelde voetballer blijer van wordt.

In de heenwedstrijd kregen we alle hoeken van het veld te zien. We werden helemaal zoek getikt en mochten destijds van geluk spreken dat er slechts met 1-0 verloren werd. Dat de schade beperkt bleef was toen te danken aan een voortreffelijk keepende Dirk Pijl. Vandaag was het voor trainer Nieborg een beetje puzzelen, want van een complete selectie kon niet gesproken worden. De grootste afwezige was Siebrand Dijkema, die vorige week zijn zoveelste gele kaart kreeg en dus geschorst was. Het merendeel van deze kaarten waren na commentaar op de leiding, dus is het idee ontstaan om de komende wedstrijden Dijkema te laten spelen met ducktape op de mond. Misschien is het een idee om een scheidsrechterscursus aan te bieden aan de topscoorder, om zo iets meer waardering te krijgen voor scheidsrechters. Uit eigen ervaring weet ik dat het helpt en wie weet zit er nog een mooie carrière in het verschiet. Bij binnenkomst in de kleedkamer keek eenieder aandachtig naar de opstelling op het bord. Heel verrassend was deze niet, aangezien de spoeling dun was. Maar toen iedereen zag wie de derde wissel was werden de wenkbrauwen door velen even gefronst. Sommigen vroegen zich zelfs af, wie is PB? Wat bleek, het was de voorzitter die akkoord ging met een rol als wissel als hij wel rugnummer 10 kreeg. Ronald Werkman was er vandaag niet bij omdat zijn fysieke gesteldheid na twee wedstrijden te wensen over hield, dus was het geen probleem dat de voorzitter het shirt met rugnummer 10 over de schouders mocht trekken. Bij afwezigheid van vaste assistent scheidsrechter Wilco Witteveen kon Pieter Berend ook mooi deze functie op zich nemen.

Het was een druilerige zaterdagmiddag, waardoor er gretig gebruik werd gemaakt van onze schitterende tribune. Dat men in Zuidhorn niet gewend is aan een tribune bleek al snel, want door te blijven staan werd het zicht van menig Stedum-supporter belet. Dit werd op een zeer nette manier opgelost zonder dat daar ook maar één steward aan te pas kwam. Gezien het verleden was ook besloten om geen uitvak te creëren, maar beide supportersgroepen door elkaar heen de wedstrijd te laten aanschouwen. Het bleek een wijs besluit.

Scheidsrechter Ndjialeu had er zin in vanmiddag. En toen hij voor het eerst op zijn fluitje blies bleek al snel dat Zuidhorn er met de rem op speelde. Of Stedum speelde gewoon goed, want van het wedstrijdbeeld van destijds in Zuidhorn was geen sprake. Zuidhorn mocht dan wel wat verzorgder voetbal spelen, Stedum creëerde de betere mogelijkheden en kwam haast niet in de problemen. Vanaf de tribune was het vooral genieten van Robbert Slager. De jonge aanvaller, die veelal als pinchhitter wordt gebruikt, kreeg nu de kans zich te bewijzen als diepste spits. Robbert is niet een voetballer met een sublieme techniek, maar door zijn werklust hield hij menig verdediger van Zuidhorn bezig. Ook Siebrand, die naast me zat/stond, werd er soms stil van. Conditioneel kan er waarschijnlijk niemand tippen aan Robbert, maar we zijn ook niet allemaal militair. Robbert heeft de Algemene Militaire Opleiding (de AMO) al achter de rug en misschien is het een idee om als voorbereiding op volgend seizoen deze opleiding met z'n allen te gaan volgen. Helaas ben ik er dan zelf niet meer bij. Iedereen die de keuring goed doorloopt, kan de AMO gaan halen. Ook al heb je moeite met hardlopen, opdrukken of sit-ups. Geen probleem! De instructeurs helpen je bij de training. Je moet zorgen dat je gemotiveerd bent en geen last van blessures hebt. Dit laatste kan wel eens betekenen dat Matthijs niet kan deelnemen. Een gemiste kans. De AMO duurt 4 maanden. De voorbereiding voor komend seizoen begint dus volgende week, wil de ploeg medio september klaar seizoen voor een nieuw seizoen. Leendert kan dienen als Generaal Erich von Klinkerhoffen met aan zijn rechterhand Harke als Kolonel Kurt von Strohm.

Ondertussen hielden we de stand van zaken bij de wedstrijd Engelbert-Pelikaan S nauwlettend in de gaten. Engelbert was al snel op voorsprong gekomen en virtueel waren we dus zeker van nacompetitie. Maar het was nog iets te vroeg om te juichen. Juichen konden we wel toen een te korte terugspeelbal door Robbert werd opgepikt. Hij omspeelde de keeper en kon simpel binnen tikken. De voorsprong tegen de koploper was een feit en tot op dat moment niet eens onverdiend te noemen. Even daarvoor was Robbert al op avontuur gestuurd maar werd hij ingesloten door twee verdedigers. Het zit niet in zijn aard, maar als hij zich had laten vallen had hij een grote kans op een vrije trap gehad. Een vrije trap mocht Tiemen even later wel nemen, maar de keeper bracht redding. Zuidhorn blijft natuurlijk een ploeg om in de gaten te houden, maar verder dan een aantal speldenprikjes kwam het niet. In de rust bleek dat ook Pelikaan S op voorsprong was gekomen door twee keer te scoren tegen Engelbert.

Na de rust deed Zuidhorn er een tandje bij. De kampioen wil dit seizoen ongeslagen blijven en dus speelde men met meer druk naar voren. Yannick kon vlak na rust niet verder toen hij ongelukkig ten val kwam en voor hem kwam Jan Spijk in het veld. Vanaf het moment dat Yannick definietief niet verder kon kantelde de wedstrijd definitief. Robbert kwam op een eilandje te staan en Zuidhorn ging op jacht naar de gelijkmaker. Op de tribune waren we het er over eens dat deze in de lucht hing. De supporters kregen gelijk en het leek dat Tim de bal achter Dirk tikte, achteraf bleek dit niet zo. Stedum kwam er niet meer uit en het leek alsof we tevreden moesten zijn met een puntje. In Engelbert was de stand inmiddels 2-2, wat betekende dat we het puntje moesten koesteren. Maar dat werd nog een heel karwei, maar de minuten tikten weg. Helaas lukte het niet, want zo'n tien minuten voor tijd moest Dirk nogmaals vissen. Een vrije trap werd laag binnen geschoten door Laurens Bloem en zo won Zuidhorn alsnog. Gezien de eerste helft had er meer in gezeten, helaas mocht het niet zo zijn. Uiteindelijk bleek dat Engelbert gewonnen had van Pelikaan S met 3-2 waardoor het verschil tussen ons en de ploeg van suikeroom Bulten drie punten blijft in ons voordeel. Volgende week zijn we minimaal een punt nodig in de uitwedstrijd tegen het mooie Potetos om nacompetitie veilig te stellen. De laatste jaren heeft Stedum daar nog nooit gewonnen, laat staan gelijk gespeeld. Het wordt dus een verdomd lastig karwei, maar niets is onmogelijk.