Stedum wint eerste wedstrijd van v.v. Lappendeken

GRONINGEN- Nadat vorige week een puntje werd behaald tegen v.v. Potetos, was deelname aan de nacompetitie een feit. Inzet: promotie naar de vierde klasse. Diezelfde zaterdag werd nog niet bekend wie we in deze tweestrijd zouden treffen, want SGV en Mamio moesten in een onderling duel uitvechten wie tegen Stedum, en wie tegen Engelbert zou gaan spelen. Dinsdagavond werd dit duel gespeeld in Harkstede en voor trainer Nieborg leek dit een ideale gelegenheid om beide ploegen aan het werk te zien. Maar waar we al bang voor waren, heel veel wijzer zijn we er niet van geworden. Mamio stuurde het vierde elftal heen en eigenlijk wilde ook SGV niet winnen. Waarom niet? Beide ploegen speelden liever tegen Stedum in de nacompetitie, omdat Engelbert sterker ingeschat werd. Er ontstond een wedstrijd dat eigenlijk geen wedstrijd was. Want hoe kun je spelen om te verliezen? Mamio deed dat uiteindelijk het beste, want toen SGV zag dat het niet kon verliezen werd het uiteindelijk 11-2 voor de ploeg uit Schildwolde. Trainer Nieborg is overigens in de rust al weg gegaan.

En dus werd er zaterdag afgereisd naar sportpark de Parrel in Groningen om aan te treden tegen v.v. Mamio, wat is het Surinaams lappendeken betekent. Het was al weer een tijdje geleden dat we tegen de multi-culti vereniging hebben gespeeld. Bekendste naam die de selectie van trainer Muskiet herbergt is waarschijnlijk Bert Zimmerman. De inmiddels 35-jarige aanvaller maakte in het seizoen 1999-2000 zijn debuut voor FC Groningen en kwam toen 9 wedstrijden in actie. In 2002-2003 verkaste hij naar het inmiddels failliete Veendam om daar 16 wedstrijden binnen de lijnen te komen. Toen ook aan dat avontuur een einde kwam speelde Zimmerman achtereenvolgens voor Nieuw-Buinen, WKE, Harkemase Boys, Velocitas, Dio Groningen om uiteindelijk dit seizoen bij Mamio zijn kunsten te gaan vertonen. Maar Mamio heeft meer kwaliteit binnen de selectie, want wat te denken van Angelo Nanhu en middenvelder Walter "Wallie" Sardjoe.

Menig Stedum-speler was al vroegtijdig aanwezig, want de wedstrijd zou om 14.00uur aanvangen. Tenminste, dat was ons verteld. Eenmaal aangekomen bleek dit helemaal niet het geval en dus kon er rustig naar deze kraker toegeleefd worden. Alle Stedum-spelers hadden al wel ervaring met het spelen van nacompetitie, want vorig seizoen werden we door Neptunia uit de vierde klasse geknikkerd. We herkenden dus de situatie waarin Mamio nu verkeert. Wat dat betreft ben je als herkanser voor promotie in het voordeel en dat was waarschijnlijk voor de relaxte sfeer die er hing binnen de Stedum-selectie. Een sfeer die er trouwens bij Mamio altijd wel hangt. Bij Mamio zeggen ze dan: No spang jongen. Voor de mensen die niet bekend zijn met de taal, het komt neer op: Maak je niet druk.

'Winti wai, lanti pai' is een Surinaams spreekwoord en betekent letterlijk: de wind waait, terwijl de overheid betaalt. Het is te vergelijken met het Nederlandse spreekwoord: zoals de wind waait, waait mijn jasje. Als medewerker van een overheidsorganisatie spreekt mij dit wel aan. Echter, ik wil niet suggereren dat het werk bij de overheid een 'vrijheid-blijheid-beroep' is. Nee, in tegendeel, zowel de burger als de ambtenaar maken het elkaar niet altijd even gemakkelijk. En makkelijk zouden we het zeker niet krijgen. Menig Stedumer dacht ik zijn achterhoofd: misschien was SGV wel beter geweest als tegenstander.

Trainer Nieborg had een duidelijk strijdplan. Een strijdplan dat ik hier nog niet kan verklappen, want zaterdag wacht de return. En ook de tegenstander leest mee. Wat ik wel kan verklappen is dat we geduld moesten hebben. Wat dat betreft zou Leendert best een Surinamer kunnen zijn, want daar zeggen ze Te yu abi pasensi, yu sa si mira bere, wat zoiets is als geduld is de sleutel der overwinning. Er was een brede selectie beschikbaar, maarliefst zes wissels hielden de bank warm. Alhoewel, vier wissels, voor meer was geen ruimte in de dug-out. Je zou zeggen is dat niet een beetje overdreven (Lessa fowl, lessa shit, hoe minder mensen, hoe minder problemen), maar zodoende had de technische staf voldoende mogelijkheden om in te grijpen, mocht de wedstrijd daar om vragen.

Toen de wedstrijd was begonnen gooide Mamio het direct op de aanval. Stedum leek een beetje overvallen door deze aanvalsdrang, maar Mamio staat om hun aanvalsdrang nou eenmaal bekend. Naar verloop van tijd wist Stedum de druk van Mamio wat te temperen en ontstonden er een aantal grote mogelijkheden. De eerste was voor Matthijs Colstee, die weer fit was verklaard. Hij leek de bal binnen te kunnen koppen, maar schampte de bal. Volgende keer de oogjes maar open als er gekopt dient te worden. Ook Yannick van den Berg en Siebrand Dijkema kwamen in scoringspositie, maar ook hier werd de scherpte gemist. Mamio zette er een aantal mooi uitgespeelde aanvallen tegenover, maar óf Dirk Pijl stond in de weg, óf men werd terug gefloten vanuit buitenspelpositie. En zo leek een gelijkopgaande eerste helft te eindigen in een Frits van Turenhoutje, 0-0 dus. Maar in de laatste minuut gebeurde van alles. Allereerst kwam de thuisploeg op voorsprong. Tiemen Dijk leed balverlies en in een flits stond Mamio oog in oog met Dirk. Met een subliem balletje verdween de bal over Dirk tussen de palen. Maar nog voor het rustsignaal werd deze tegenvaller weg gepoetst. Een verre ingooi van Klaas Lubbers (zijn handelsmerk) werd met het hoofd door Matthijs verlengd (dit keer met de ogen open). De keeper leek dit niet te verwachten en zo belandde de bal prompt tegen de touwen.

In de rust werd besloten Tiemen te wisselen. De jongeman had na zijn fout een iets te grote mond tegen de trainer en Ba soekoe, ba feni, ba tjari! Oftwel, wie zijn billen brand, moet op de blaren zitten. Robbert Slager kwam voor hem binnen de lijnen en laat invallen nou net een kwaliteit van Robbert zijn. Waar de gemiddelde voetballer weinig kan toevoegen als invaller brengt Robbert net dat beetje extra wat nodig is. Met zijn enthousiasme was hij zijn bewaker direct een paar keer te snel af. Toch viel het doelpunt aan de andere kant. Jaap Dijkema ging een keurig duel aan, maar scheidsrechter Raap wees naar de stip. Niemand weet waarom. Jaap, die op scherp stond, ging als een bezetene te keer tegen de arbiter, maar geel kreeg hij voor de overtreding. (bron: Jaap). Resultaat: schorsing voor de return. Achteraf bleek dat Jaap zijn deelname aan de crazyrace nu officieel kon maken. De strafschop werd binnen geschoten, al zat Dirk er nog heel dichtbij. Maar Stedum toonde wederom veerkracht, want Mamio wist wederom niet heel erg lang de voorsprong te behouden. Een harde voorzet van Siebrand werd minstens zo hard ingekopt door good-old Klaas Lubbers: 2-2. Een fractie van een moment maakte de verder prima leidende scheidsrechter zijn tweede en tevens laatste grote fout van de wedstrijd. Siebrand werd diep gestuurd en werd op een harde wijze door de uitgekomen keeper naar de grond gewerkt. Een enorme vleeswond op zijn bovenbeen was het bewijs, maar de arbiter liet gewoon doorspelen.

Toen even later een speler van Mamio bij zijn trainer aangaf gewisseld wilde worden en dit verzoek ook ingewilligd werd zorgde dit voor nogal wat onenigheid tussen een aantal andere spelers en de trainer. Trainer Muskiet kreeg het verwijt een domme wissel toe te passen, terwijl de speler er zelf om vroeg. De ene na de andere speler wilde ineens gewisseld worden en de organisatie was helemaal verdwenen bij de thuisploeg. Stedum profiteerde hier optimaal van. Een vrije trap van Mark Nieborg werd de diepte ingeschoten en ineens stond Siebrand weer in het strafschopgebied van Mamio. De keeper dacht boven Siebrand uit te kunnen springen, maar sprong zo'n beetje bij de aanvaller op z'n nek. Dijkema kwam ten val en daar was het fluitsignaal nu wel: strafschop! De inmiddels ingevallen Ronald Werkman nam plaats achter de bal en schoot keurig raak: de voorsprong was een feit! Er volgden een paar mooie aanvallen en Mamio leek rijp voor de sloop. Toen een aanval leek af te ketsen bracht Ronald de bal subtiel terug het doelgebied in en daar was Robbert om de 2-4 binnen te knikken! Ronald kreeg het aardig op z'n heupen, want toen Ronald eenmaal over rechts op snelheid was (duurde wel even) hield hij verwoestend uit, de bal raakte jammerlijk de lat. Het was een wereldgoal geweest. Mamio zette daar nog een aantal mogelijkheden tegenover, waaronder een schot op de paal, maar het mistte de overtuiging om nog iets terug te doen.

En zo werd de eerste van de twee wedstrijden op vreemd terrein gewonnen. Maarrrrrrr.....laten we nu niet denken dat we er al zijn. Want bij Mamio zullen ze denken: Wan dey foe sabaku, wan dey foe tjon tjon (Today could be your lucky day, tomorrow could be mine) Zaterdag, met de klanken van de crazyrace op de achtergrond zullen beide ploegen om 14.30uur de degens wederom kruisen. Mocht u nou niet van crazyrace houden, kom dan op ons gezellige sportpark de thuisploeg aanmoedigen, om zo na een jaar van afwezigheid weer terug te keren in de vierde klasse.