Stedum wint vrij eenvoudig van VVSV 09

ZOUTKAMP- Op een koude en druilerige zaterdagmiddag togen de manschappen van Stedum richting Zoutkamp, bekend van de garnalenvissers. Vroeger heerste Zoutkamp over de stad Groningen. Het was een bolwerk dat met een kanon de schepen van en naar Groningen kon tegenhouden. Zoutkamp was door zijn ligging zowel van militaire betekenis als van belang voor de kustvisserij. Vissersschepen voeren af en aan... Wie vandaag de dag door Zoutkamp wandelt, ademt nog de sfeer die hoort bij een historische vissersplaats. De onder koning Willem III aangelegde buitendijkse havenhoofden zijn in oude glorie hersteld. Ook de voormalige binnenhaven is geheel gerestaureerd. Het enige verschil met vroeger is dat ze nu dienst doen als aanlegplaats voor de historische zeiltjalken en –klippers. U hoort het, vroeg vertrekken uit Stedum heeft zo zijn positieve kanten. Na een rondrit door het dorp werd dan uiteindelijk het sportpark gevonden, al was daar wel de hulp van enkele sympathieke tegenstanders voor nodig.

Stedum had wat goed te maken na de thuisnederlaag van vorige week tegen SIOS. Er werd met maarliefst 5-3 verloren en het vertonde spel liet destijds behoorlijk te wensen over. Het uitvak was maar matig gevuld met slechts drie supporters. Dit terwijl er geen sprake was van een verplichte buscombi. De barre weersomstandigheden waren hier waarschijnlijk debet aan. Klaas Lubbers was afwezig en Yannick van den Berg zat een schorsing van één wedstrijd uit, maar daarentegen stond de terugkeer van Mark Nieborg en good old Bard Dekker. Na een 11-daagse werkreis naar het verre China en zonder training in de benen speelde Dekker weer ouderwets. Kreten als “AUW” en “hou toch eens op man” kwamen weer veelvuldig voorbij. Na zijn actieve carrière wacht waarschijnlijk het toneel voor de linksback.

Op een veld waar menig zwaargewicht in zou verzakken moesten de drie punten behaald worden. Gelukkig bestaat het merendeel van de Stedum-selectie uit lichtgewichtjes zoals Matthijs Colstee en Tiemen Dijk. Het was waarschijnlijk de reden dat Jan Spijk op de bank mocht beginnen, al is de positie van Diederik Dijk op de bank dan moeilijk te verklaren.

Het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter klonk en Stedum nam het heft direct in handen. De geel-zwarte brigade had direct in de gaten dat er wat te halen viel in Zoutkamp, want de verdediging van de thuisploeg bleek niet de meest sterke linie. En zo werden de aanvallers Colstee, Dijkema en Slager veelvuldig gezocht. Dit leverde ook direct een aantal mogelijkheden op, maar het vizier stond nog niet op scherp bij de aanvallers. Dat Stedum op voorsprong zou komen hing al een tijdje in de lucht, aangezien de thuisploeg tot op dat moment er weinig tegenover zette. Een hoekschop vanaf rechts belandde bij Tiemen Dijk. Dijk zocht de achterlijn op en waar iedereen een voorzet verwachtte besloot Dijk maar eens zelf te schieten. Uit een onmogelijke hoek belandde de bal hoog in de verre hoek en zo was de gewilde voorsprong een feit.

Niet veel later werd de voorsprong zelfs verdubbeld. Door middel van een prima steekpass van de sterk spelende Matthijs Colstee stond Marcel Mulder ineens oog in oog met de doelman van de Zoutkampers. De voorafgaande loopactie was overigens ook imponerend. Mulder liet de doelman vervolgens kansloos en dus was het 0-2. Een meer dan terechte voorsprong. In het verloop van de eerste helft had Stedum de voorsprong zeker moeten uit breiden naar 4 á 5-0. Nadat eerst Tim de Jonge van geluk mocht spreken dat de leidsman geen strafschop gaf voor de thuisploeg kwam het missen van de kansen de Stedumers duur te staan. Een minuut voor rust mocht ook Dirk Pijl namelijk gaan vissen. Een hoekschop werd bij de eerste paal verlengd en het was voor één van de Zoutkampers een koud kunstje om de bal bij de tweede paal binnen te tikken. Een onnodige tegentreffer op een slecht moment, achteraf was het een storm in een glas water. Niet veel later klonk het rustsignaal.

Waar Stedum in de eerste helft nog redelijk tot goed voetbal op de mat (beter gezegd moeras) legde, was de tweede helft qua niveau een stuk minder. VVSV ’09 ging op jacht naar de gelijkmaker, maar kwam niet tot grootse daden om het Stedum moeilijk te maken. Nadat Stedum het offensiefje van de thuisploeg had overleefd nam het het heft weer in handen. Spits Siebrand Dijkema is normaal van alle wateren gewassen, maar vandaag even niet. De mmoiste kansen werden door de topscoorder van de Stedumers om zeep geholpen. De jongste telg uit de familie Dijkema dacht het dus maar eens even voor te gaan doen. De als rechter verdediger gepositioneerde Jaap dacht maar eens op te gaan stomen. In een ver verleden zou Hugo Walker de actie omschrijven als: “KOMT DAT SCHOOOOOOOOOT”. En het schot kwam. Alleen leek het plan van Dijkema in het water te vallen, aangezien de bal op de onderkant van de lat uiteen spatte. Echter, daar dook Robbert Slager op. De rappe aanvaller schoot de rebound met gemak in een leeg doel en zo kreeg Stedum weer iets meer adem: 1-3.

In de tussentijd trok de scheidsrechter ook nog even de aandacht. De arbiter stond even tussen water en wind, want een natrappende beweging wordt normaal met een veldverwijzing bestraft. Maar de goed leidende scheidsrechter verwoorde dit als volgt: “Jongeman, je hebt geluk dat ik in een goede bui ben. Normaal gesproken geef ik hier een rode kaart voor. Niet meer doen dus.” De Zoutkamper mocht dus blijven staan en geen Stedumer kon zich daar druk om maken.

Voor Stedum was het nu zaak om de wedstrijd definitief te beslissen. En dat gebeurde. Via een kleine scrimmage kwam de bal wederom voor de voeten van Slager. Met een slap schotje leek de bal een simpele prooi voor de doelman. Deze dook echter over de bal heen en zo leek de wedstrijd beslist: 1-4. Trainer Nieborg kon nu rustig achterover gaan zitten en ook leider Werkman zag de zon weer in het water schijnen. Dit was echter maar van korte duur, omdat de mannen uit Stedum iets te gemakzuchtig werden. En daar maakte de thuisploeg dankbaar gebruik van. Door makkelijk balverlies op het middenveld en het niet rigoureus ingrijpen van de verdediging werd Pijl nogmaals gepasseerd. Stedum werd er niet zenuwachtig door, want de thuisploeg gooide nu de hele verdediging open. En daar werd dankbaar gebruik van gemaakt, want in troebel water is het goed vissen. De ene na de andere grote kans deed zich voor en met name Siebrand Dijkema ging hier nogal gemakzuchtig mee om. Toch scoorde de onverzettelijke aanvaller tweemaal. Het eerste doelpunt kwam tot stand nadat Dijkema alleen op het vijandelijk doel werd afgestuurd. Met een bekeken schuiver noteerde hij de 2-5. Vlak voor het eindsignaal pikte Marcel Mulder de bal op en passeerde nog één van de weinige VVSV-verdedigers. In Zoutkamp bedenkt men zich dan niet, want als je er eenmaal voorbij bent dan moet je plat. Dit plannetje mislukte en zo kwam Siebrand Dijkema alsnog in balbezit. Zoals het een echte spits betaamd legde Dijkema de bal niet breed op minstens twee medespelers, maar schoot hij hard en laag binnen.

Direct na dit doelpunt klonk het laatste fluitsignaal. Tevreden gingen de Stedumers richting de warme kleedkamer. Tevreden over de overwinning mocht men ook zijn, de overwinning had alleen veel hoger moeten uitvallen. De mannen van VVSV zochten hun ZK 28 weer op, waarna de Stedumers weer richting Stedum gingen.

Volgende week komt Rood Zwart Baflo op bezoek. Het is te hopen dat de wisselvalligheid van Stedum nu eens een tijdje achterwege blijft en dat dan ook de punten in Stedum blijven.