Velocitas - Fabeltjesland: 1-5!

Iets later dan normaliter, hier alsnog een terugblik op de wedstrijd van afgelopen zaterdag. De Paasdagen kwamen er namelijk even tussendoor, maar als je naar buiten keek konden het ook maar zo de Kerstdagen zijn. Pasen, een extra vrije dag. Heerlijk. Maar waarom eigenlijk? Nou, er wordt gevierd dat Jezus is opgestaan uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging. Niet slecht he, voor iemand die op obs De Bongerd heeft gezeten? Waar veel mensen beide dagen doorbrengen d.m.v. een paasontbijt, paasbrunche, neut'n schait'n en aaier zuik'n was ik voornamelijk blij dat er Paasmaandag niet door de hoofdmacht van Stedum gevoetbald hoeft te worden. Op maandagmiddag al weer 90 minuten achter die ronde knikker aan rennen, terwijl mijn tere beentjes nog herstellende waren van een gemakkelijke overwinning op de ploeg die het hele seizoen al troosteloos onderaan staat: Velocitas 1897.

Velocitas is een club met een rijke historie. Voor de oudere lezers onder ons moeten namen als Otto Bonsema en Piet Fransen bekend in de oren klinken. Zowel technisch al tactisch blonk Piet Fransen uit en hij ontpopte zich ook in het eerste elftal als een ware regelaar op het middenveld. Piet maakte deel uit van het elftal dat in het voorjaar van 1955 in Sneek dankzij een 0-1 overwinning kampioen van de 2e Klasse werd, promoveerde en vervolgens aan het betaalde avontuur begon. In 1957 werd Fransen met Bé Kuiper echter getransfereerd naar GVAV. Bij GVAV begon Piet aan een lange en succesvolle carrière als profvoetballer. Van GVAV ging hij naar Feyenoord en werd vervolgens verkozen in het Nederlands elftal. Zes maal speelde Piet in het oranje-shirt. Groningen bleef echter wel trekken en Piet ging weer spelen bij GVAV en daarna bij FC Groningen. De naam Otto Bonsema is onlosmakelijk verbonden aan de glorietijd van Velocitas. Begaafd met een uitstekende techniek en een goed spelinzicht was Otto één van de pijlers van het 1e team van de Stadsparkbewoners. In 1936 verliet Otto Velocitas na wat interne strubbelingen van pa Bonsema (toen voorzitter van Velo) en ging naar GVAV. Echter de meeste interlandwedstrijden veroverde Otto als Velocitaan. Bonsema was na zijn actieve carrière een aantal jaren manager bij BV Veendam.

De wedstrijd zou hoe dan ook doorgang vinden, aangezien de wedstrijd naar alle waarschijnlijkheid op het o zo geliefde kunstgras gespeeld zou worden. Eenmaal aangekomen op het sportpark midden in het Stadspark ontvingen we het bericht dat er op gewoon veld gespeeld ging worden. De thuisploeg had namelijk een aantal malen scouts naar wedstrijden van Stedum gestuurd en uit de rapporten bleek dat Stedum het tikkie takkie voetbal op het kunstgras wel eens tot uitvoering kon brengen. Ook trainer Nieborg had rekening gehouden met het spelen op het nepgras en had een basisplaats in gedachten voor de technisch vaardige Diederik Dijk. Dat zou ten koste gaan van topscoorder Siebrand Dijkema. Nieborg vond dat Dijkema te veel met een transfer bezig was in zijn achterhoofd en dat kwam vooral tegen Potetos duidelijk naar voren. Het is ook helemaal niet gek dat Dijkema in verband wordt gebracht met een transfer, zelf zegt hij daar helemaal niet mee bezig te zijn. "De ene dag is het Middelstum, de andere dag Loppersum. Dat is toch van de gekke? Ik hou me daar überhaupt niet mee bezig", aldus Dijkema tegen De Stedumer. Ik denk alleen aan de komende wedstrijd tegen Velocitas en Engelbert. Ik denk alleen maar aan onze ploeg, onze taken en onze doelstellingen. Wat overal wordt geschreven en beweerd, heb ik geen invloed op." Hij weigert dan ook zich er druk om te maken. "Het zou op mijn zenuwen kunnen werken, als ik mij daarmee zou bezighouden. Maar dat doe ik niet. Hooguit een paar minuten, als ik ernaar wordt gevraagd. Het hoort ook bij de voetballerij. En als andere clubs daadwerkelijk interesse hebben , dan is het zeker een grote eer, en dat respecteer ik."

Bij het omkleden ving ik een gesprek op tussen Tim en Bard. Het ging over de Fabeltjeskrant. Je maakt wat mee in zo'n kleedkamer. Verder was er de afgelopen week weinig beleefd gezien de matige verhalen die de revue passeerden. Waar moet ik dan mijn inspiratie vandaan halen om tot een geheel te komen over deze middag? Ik luisterde dus maar mee met het gesprek tussen Tim en Bard. En dacht, eigenlijk zijn de personages van de Fabeltjeskrant vergelijkbaar met vele spelers van ons team. Je hebt bijvoorbeeld Juffrouw Ooievaar, de mevrouw die het altijd beter weet. Maar Jan Spijk zat vandaag niet bij de selectie, dus die vlieger ging niet op. Stoffel het schildpad kende ik toe aan Matthijs Colstee, aangezien deze altijd last had van de meest uiteenlopende kwaaltjes. Zoef de Haas was er vandaag ook niet, Jacco deed ook met het tweede mee... Trainer Nieborg was natuurlijk Chico Lama, de bosmeester van het grote dierenbos. Droes de Beer kende ik toe aan Klaas, een humeurige beer die soms wel boosaardig wordt genoemd. Maar Klaas bedoeld het allemaal niet zo. En dan heb je Tiemen nog alias Gerrit de Postduif. Tiemen wil immers wel eens te lang doorlopen met de bal aan zijn voet. Jaap was natuurlijk meneer de Raaf, de sarcastische gentleman van het Dierenbos. Yannick vergeleek ik met de ijverige Juffrouw Mier (Oh tuut-tuut-tuut-tuut) en keeper Dirk was Myra de Hamster, de erg sociale personage.

Stedum zat na 11 minuten (toch wel handig zo'n electronisch scorebord) al op rozen. Het begon voortvarend aan de wedstrijd, want door doelpunten van Colstee en Siebrand Dijkema werd een rappe 0-2 voorsprong bereikt. Maar desondanks leek men zowel binnen als buiten de lijnen niet tevreden na deze zinderende beginfase. Waarschijnlijk verwachtte men ook op het normale tikkie takkie voetbal van de geel-zwarten, maar waar dat op gebasseerd was vraag ik me nog steeds af. In de 18 voorafgaande wedstrijden is er nog niet één keer oogstrelend voetbal gespeeld, maar dit leek wel de ideale tegenstander om het te proberen. Proberen deden de Stedumers het ook wel, al kwam dit tot teleurstelling van velen niet altijd even goed uit de verf. En dus ontstond er een ietwat negatieve sfeer. Met dank aan één van de beste keepers uit de vijfde klasse bleef Stedum de voorsprong behouden, maar ook Dirk kon niet voorkomen dat de rodelantaarn drager terug kwam in de wedstrijd. Reden tot paniek was er niet, want zoals een echte spits betaamt scoorde Siebrand vrij snel de 1-3. En toen Yannick met een geweldige uithaal de 1-4 noteerde leek de wedstrijd voor rust dus al beslist. Of was het toch een blunder van de keeper? Ik blijf positief, ik vond het een geweldige goal.

Na het rustsignaal werden de eerste kopjes thee in de catacombe al opgedronken, want leider Werkman was nog onderweg met de sleutel van het kleedhok. Werkman wordt ook een jaartje ouder en toen hij zelfs het sleutelgat niet kon vinden werd ook zijn richtingsvermogen ernstig in twijfel gesteld. Maar wel steeds "hoi hoi hoi" roepen uit de dugout....In de rust vertelde trainer Nieborg wat er allemaal fout ging. Laat ik het kort houden: er ging een hele boel fout. Maar met een 4-1 voorsprong maakte niemand zich zorgen. Over de tweede helft kunnen we kort zijn. Velocitas kreeg direct een grote kans, maar de boogbaal verdween net naast het doel. Trainer Nieborg wisselde in de 51e minuut twee keer. Mark Nieborg ging met rugklachten naar de kant (dat krijg je als je richting de 30 gaat Mark) en Colstee ging na de kant met weer een ander kwaaltje. We zijn het inmiddels gewend. Stedum was heer en meester, voetbalde ietwat beter in vergelijking met de eerste helft ondanks het vele balverlies (vooral ikzelf, jaja zelfkritiek mensen) en scoorde ondanks het veldoverwicht slechts één keer. Yannick was de man van de assist, invaller Robbert scoorde met gevaar voor eigen leven van dichtbij met de kop. Zo was Stedum mild voor de thuisploeg, want het kreeg wel een aantal mogelijkheden.

Na de wedstrijd leek Colstee zijn beste loopactie van de middag te maken. Maar hij kwam met lege handen terug uit de kantine, want een metertje zat er niet in in de kleedkamer. Nadat we in de kantine het koude gerstenat naar binnen hadden gewerkt ging een ieder zijn weg. Want Jaap had een teamuitje in gedachten, maar de organisatie daarvan liet te wensen over.

Zaterdag wacht Engelbert. Komt dat zien mensen, het wordt aanhaken of afhaken. Bij verlies kunnen we het seizoen als verloren beschouwen, zo realistisch moeten we zijn. Want bij een nederlaag wordt de achterstand wel heel erg groot, het is namelijk te verwachten dat zowel Engelbert als Pelikaan S niet heel veel punten meer laten liggen. Vrijdag op tijd naar bed jongens, handjes boven de dekens (Jaap) en zaterdag vlammen. En oogjes dicht en snaveltjes toe.