Tien uit vier voor Steem drei

Het was een tijdje rustig op het gebied van de gebeurtenissen van Steem drei. Is er dan niets gebeurd de afgelopen weken? Integendeel, eigenlijk teveel om op te noemen. Er is achtereenvolgens gespeeld tegen Noordpool 3, De Fivel 3, NEC Delfzijl 5 én ZEC 3.

Vier wedstrijdverslagen hadden dus de revue moeten passeren, niets was minder waar. En daarom nu een resumé van bijna alles wat er gedurende deze duels gebeurde. En vergeef het me, aangezien het hier en daar al weer een tijdje geleden is kan ik er soms naast zitten. En het is verdomd lastig om de geel-zwarte bril soms af te zetten.

Noordpool 3 uit
Een wedstrijd die er zeker toe deed. Want het ging hier om een rechtstreeks duel om de derde positie op de ranglijst, toch een positie die recht geeft op het spelen van voorronde Conference League. Op het kunstgras van Noordpool, dat toch echt z’n beste tijd wel heeft gehad, traden we aan zonder onze vaste doelman. Deze genoot van een weekje Landal. Binnen de vereniging hebben we gelukkig voldoende heren met interesse in het keepersvak. En daaruit kun je opmaken dat er ook binnen onze club wat vreemde figuren rond lopen. Want het is niet voor niets dat er gezegd wordt dat keepers (een beetje) gek zijn. Geen voetbalteam kan zonder keeper, maar het is een feit dat de man met de handschoenen altijd een wat vreemde eend in de bijt is. Bij iedere keeper zitten er vaak meerdere steekjes los, aldus onderzoek van RTL Nieuws. Ik heb het dus zelf niet verzonnen.

Het tweede elftal heeft zo’n drie keepers in de selectie, maar alle drie zijn ze al tijden van het toneel verdwenen. Daarom heeft Tijn zich laten klaarstomen om de slotfase van de competitie tussen de palen plaats te gaan nemen. Werkelijk alles is uit de kast gehaald, keeperstraining op donderdagavond van Boelie en op vrijdagavond een enorme waslijst met tips op de app. Onze technische staf kreeg er lucht van, scoutingsrapporten werden opgevraagd en de knoop werd doorgehakt. Tijn kreeg het vertrouwen.

We begonnen de wedstrijd fantastisch, kwamen al snel op voorsprong en deze werd zelfs verdubbeld naar 0-2. De thuisploeg kwam vrij snel terug tot 1-2 vanuit een hoekschop. Deze hoekschoppen bleken het grootste gevaar te zijn, maar met hangen en wurgen lukte het om de schade beperkt te houden. Desondanks konden we niet voorkomen dat Noordpool 3 op gelijke hoogte kwam. Maar nog voor de thee wisten we de marge weer op één te zetten door met een 2-3 voorsprong aan de thee te gaan.

Na de pauze leek Noordpool de strijd opgegeven te hebben. We liepen vrij simpel uit naar een 2-5 voorsprong en het meegereisde publiek genoot zichtbaar. Uiteindelijk werd de wedstrijd met 4-6 gewonnen, ging Dick Dijk nog een keertje bijna knock-out door verdwaalde bal en kon Hergen maar heel kort genieten van zijn invalbeurt. Robert vond het allemaal wel prima en bleef de gehele wedstrijd aan de kant. Maar achteraf bleek dat dit wellicht een disciplinaire straf was na een incident tijdens de wedstrijd tegen Corenos.

Zo pakten we de derde positie weer terug, kwamen we niet allemaal heel uit de strijd maar een weekje rust moest voldoende zijn om het op te nemen tegen De Fivel 3.

De Fivel 3 thuis
In Zeerijp had men vast weer aan de oplader gelegen, want het lijkt alsof men zich altijd wat extra kan motiveren tegen ons. En de oplader had goed z’n best gedaan, want de gasten waren de betere ploeg in het eerste bedrijf. De Riepsters hebben ook een aantal alleraardigste spelers binnen de gelederen, aangevuld met harde werkers. Oftewel een klote ploeg om tegen te spelen. Na zo’n wedstrijd zijn het allemaal lieve jongens waar je prima een biertje mee kunt drinken, gedurende de wedstrijd hoop je soms dat ie zo snel mogelijk weer voorbij is. Over de jaren genomen zijn het ook niet altijd de meest gezellige wedstrijden gebleken. Uiteraard ligt dat nooit aan onszelf, dat moge duidelijk zijn.  

Als je beter bent is het dus ook terecht dat je op voorsprong komt. Een laag schot in de korte hoek zorgde dat we op achterstand kwamen. Dat komen we wel vaker, maar is er nooit echt reden tot paniek. Nu was het gevoel toch anders, want het spel was niet om naar huis te schrijven en De Fivel rook nog meer bloed. Er werd voor de rust echter niet meer gescoord.

Na de rust kwam het spelletje wat meer in evenwicht en gingen we op jacht naar de gelijkmaker. Kansjes deden zich wel voor, maar ook aan de andere kant werd het gevaarlijk. Gelukkig stond onze doelman op z’n post met een aantal prima reflexen.

De kansen die we kregen werden niet verzilverd, maar we werden in het zadel geholpen door een ietwat makkelijk gegeven strafschop door een scheidsrechter waarvan ik nu nog steeds niet weet wie het was. Maar als we straks Conference League spelen zal dat vast en zeker vaker gebeuren.

Het werd er daardoor niet gezelliger op binnen de lijnen en het schijnt zelfs dat Lenie ’t Hart al in de startblokken stond om met spoed richting Stedum te komen. Want de nodige huilers waren nog net op één hand te tellen. Zeehondenpups die nog afhankelijk zijn van moedermelk heten huilers. Nu ging het in dit geval meer om bier, maar het gehuil om een beslissing die niet in het straatje paste ging door merg en been. Een beetje emotie hoort er bij, maar dit werd bijna gênant. Maar dat schijnt na wederom literatuuronderzoek normaal te zijn: huilers maken in de eerste weken een klagelijk geluid (zij om in contact te komen met moeders, de Fivel met de scheidsrechter). Na drie tot vier weken worden zeehonden normaal gesproken gespeend. Ze stoppen dan ook langzaam met 'huilen'. Ik ga er vanuit dat, wanneer we aanstaande zaterdag afreizen voor de return, alles weer rustig is.

Dat de strafschop benut werd hoef ik niet meer te vermelden denk ik, want Opa schiet ze altijd feilloos binnen. En daar bleef het bij, want beide ploegen wisten het netje daarna niet meer te raken.

NEC Delfzijl 5 uit
Waar vorige week de kou nog in de lucht zat hadden we nu te maken met een zonovergoten speeldag. Op een prachtig gemaaid hoofdveld had Hans ook nog eens gezorgd voor strakke lijnen. Wie zegt u? Hans. Selectielid die we nog maar amper hebben gezien dit seizoen. Zijn inbreng in de groepsapp was tot op heden groter dan binnen de lijnen, maar daar kwam vandaag verandering in. Er voor zorgen dat we warm werden ontvangen en ook nog eens op het mooiste veld van de gemeente Delfzijl mochten spelen leverde hem ook direct nog eens een basisplaats op.

De Havenkanters zijn altijd gemoedelijk om tegen te spelen. Oude mannen die iedere zaterdag nog even lekker tegen een balletje willen trappen. Maar die oude mannen hadden nu wel wat versterking van de jongere garde gekregen. Want voorin liep een wel erg jonge maar ook rappe aanvaller. Gelukkig hadden wij veelvuldig de bal en wisten we dat ook om te zetten in doelpunten. Dat Bard de eerste doelpuntenmaker was gelooft niemand, ik kan het ook nog steeds niet geloven. Zet Bard centraal op het middenveld en die man leeft zich helemaal uit. Dat Maartje misschien nog een romantische avond gepland had kon hem niet schelen. Tot het laatste restje energie ging Dekker tot het gaatje, waar de bal was kwam hij ook tevoorschijn. Voor het thuisgebleven publiek: je kon hem vergelijken met koeien die weer voor het eerst de wei in mogen. Rond deze periode is het voor de koeien ook zover. De temperaturen zijn goed en het land staat vol groen gras zoals het veld in Delfzijl. Het voorjaar zit in de lucht en dat laat zich op een gegeven moment niet meer tegenhouden. Voor de koeien is het een feest, maar voor de veehouder en zijn vrouw ook. Dat geloop en gespring, dat is prachtig om te zien. Voor veehouders is dit de mooiste dag van het jaar als je koeien hebt, wij hebben Bard. Het was prachtig om te zien hoe een man van halverwege de 40 jaar zoveel plezier kon beleven.

We hadden de wedstrijd voor rust al kunnen en misschien wel moeten beslissen, het bleef bij 0-3. Mede dankzij Bard, die naast zijn doelpunt nog een aantal mooie kansen om zeep hielp. Na rust deed hij dat nogmaals, maar wisten we uiteindelijk uit te lopen naar 0-6.

ZEC 3 thuis
Uit met 7-1 verloren. Bij ons lukte niets, bij hun alles. Maar de bal is rond, nieuwe ronde nieuwe kansen. Scherp beginnen, dan valt er wat te halen. Binnen 30 seconden op achterstand. Aftrappen, bal naar voren rossen en daar is de 1-1. Eén minuut gespeeld. Ongekend, lekker scherp begonnen beide.

ZEC herbergt een aantal aardige voetballers met, net als de Fivel, een paar robuuste verdedigers. Meest opvallende is toch wel de kleine generaal Knol alias Dibi. Aanvoerder én aanvalsleider, bemoeit zich werkelijk met alles. Maar speelde in de schaduw van zijn compagnon voorin, want daar kwam het gevaar vandaan. Het was ook niet verrassend dat hij de 1-2 tegen de touwen schoot. Aangezien Boelie al weer op vakantie was en Tijn gespaard bleef voor het tweede elftal stond nu Ferdi tussen de palen. Zaterdags geblesseerd uitgevallen maar wel fit genoeg om als doelman te fungeren. Hij zou gehoopt moeten hebben dat de doelpuntenproductie van de gasten niet in dit tempo voortgezet zou worden om een nog grotere deceptie als toen in Zandeweer te voorkomen.

Maar gelukkig stokte de productie van ZEC. Men ging wel veelvuldig op zoek en de één na de ander wilde het van afstand proberen. Ferdi wist nog te voorkomen dat de schade nog groter werd. Zelf kwamen we steeds iets beter inde wedstrijd en dat resulteerde zelfs in de gelijkmaker. En zo gingen we ook aan de thee.

Beide teams gingen na rust op zoek naar meer. ZEC omdat ze maar al te graag kampioen willen worden, wij uiteraard om de 7-1 nederlaag van een paar weken eerder weer enigszins recht te trekken. En natuurlijk kijken we daarna met een schuin oog naar de confrontaties die ZEC en Poolster onderling nog moeten uitvechten. De sfeer werd er niet heel veel gezelliger op, de arbiter had het hier en daar lastig en een deel van de 22 gladiatoren gedroeg zich ook nog eens zoals de profs het voor doen op tv: kinderachtig. Eigenlijk best gek hoe mensen kunnen veranderen als ze een voetbalshirt aan hebben en het fluitje geklonken heeft. Ik zag dat Jaap in een soort van rugbygevecht was verwikkeld om de bal uit de handen van een tegenstander te krijgen om maar snel een vrije trap te kunnen nemen. ZEC die vond dat de arbiter pietluttig werd door een doeltrap op de juiste manier te laten nemen. Even vergeten dat hij het zo’n 3 a 4 keer wel door de vingers had gezien.

Het meest vervelende moment was een o zo domme overtreding op Alfons. “Hij deed het niet expres”. Maak dat de kat wijs, feit is wel dat het seizoen voor Alfons voorbij is met een gebroken sleutelbeen. Ik dacht dat zoiets alleen bij wielrenners gebeurde, helaas ook bij onze dynamische linksback. Veel beterschap Alfons en laat de fruitmand je goed smaken. Heeft ZEC je adres al opgevraagd?

En daar was het moment dat Lenie ’t Hart weer werd opgepiept. Robert H. scheen bij een hoekschop onreglementair naar de grond gebracht te zijn. De arbiter was overtuigd, niet iedereen had het waargenomen maar de bal ging op de stip. Je mag dan best boos of het oneens zijn. Maar niet iedereen heeft de emoties even goed onder controle. Captain Dibi trok zijn enige sprintje van de wedstrijd om de leidsman voor vieze vuile boer uit te maken, zo zie je maar weer dat de optredens op TV Noord ook in Zandeweer worden bekeken. Onze arbiter en tevens voorzitter is inmiddels in de gehele provincie bekend als dé boer van Steem en het klopt dat zijn overall af en toe vies en vuil is. Zo zou hij het wel bedoeld hebben. Opa was al weer onderweg naar de penaltystip, de keeper kijkt waarschijnlijk ook veel tv door hem nog even uit z’n concentratie te halen. Mislukt, 3-2.

Tien minuten overleven lukte want heel overtuigend gingen de gasten niet meer op zoek naar een gelijkmaker. Energie was op een andere manier verspild. “Fluit ook maar af scheids” riep de laatste man nog even toe. Met 90 minuten op de klok was dat wel zo’n goed idee. Toyota Lantinga wilde nog even een opstootje beginnen, ach KIA rijdt ook veel lekkerder. Niet iedereen zal het reflecterend vermogen hebben, maar je hoopt toch dat alle spelers van beide teams op woensdagmorgen denken: waar waren we af en toe toch mee bezig op reserve 6^e klasse niveau. Na het laatste fluitsignaal de bal hoog de bossen over knallen bijvoorbeeld, wat een niveau. Ach, eigenlijk past het ook wel weer bij het niveau waarop we voetballen: kansloos.  

DVC Appingedam 6 uit
Afgelast, Appingedam verzocht het duel naar een doordeweekse avond te verplaatsen.

Zaterdag weer tegen de Fivel 3, ik heb me voorgenomen om er vooral een gezellige middag van te maken. Hopelijk de rest ook. Tot dan!